Schilderfobie en behangangst

Onze Franse verbouwing is uniseks. Wat dat betekent? We hebben geen duidelijke arbeidsverdeling. Na 20 jaar klus-geschiedenis samen zijn er geen specifieke vrouwen- of mannenklussen. In de praktijk wil dat zeggen dat Cynthia gewoon ’s ochtends muren sloopt en na de lunch verfijnde oude lijstjes ophangt. En Tom legt stoere eiken vloeren en zoekt daarna gewoon romantische deurknoppen uit. Eigenlijk is er geen enkele karwei die ons na al die jaren nog afschrikt. Al zijn er natuurlijk wel werken waar we absoluut geen talent voor hebben, of gewoon geen zin in hebben. Of allebei.

Schilderen is er zo eentje. Waar Cynthia dagenlang kan focussen op het egaal schilderen van de muren en perfect aflakken van ramen (zonder zakkers!), wil Tom dan het liefst ergens ver weg iets vaags doen. Als het maar niets met verf te maken heeft. En laten we nu een mooi oud gebouw hebben uitgekozen waar verf het beste tot zijn recht komt. Zowel de dikke onregelmatige muren als de nieuwe gipswanden komen weer tot leven met een dikke laag natuurlijke kalkverf. Goed voor de vochthuishouding van die oude puinmuren en de nieuwe, iets te nette gipsmuren krijgen meteen een doorleefde tint en matchen zo met de rest van het huis. Het bijhorende schilderschema met het overzicht van de voorraad verfpotten en de specifieke kleurencombinaties voor alle ruimtes is op zijn zachtst gezegd indrukwekkend, en redelijk angstaanjagend voor deze man met verfvrees.

Naast die kilometers aan wanden en plafonds, hebben we ook nog een speciaal ‘paint’ project. Een prachtig onregelmatig balkenplafond bestaande uit gitzwarte teerverf en een dikke laag roet met daaronder hopelijk een beetje eikenhout. Daar kan geen 21e-eeuwse natuurverf tegenop. Dus dat werd of helemaal zandstralen, of emmers met de beste kwaliteit ‘verf op oliebasis’ erop gooien. Het werd de 2de optie… Tegen een gemiddelde van meer dan een liter per vierkante meter ging de eerste laag erop. Je voelde enkele generaties boerenfamilies opgelucht en opgetogen ademhalen door het frisse resultaat. Wij ook.

Om al dit verfgeweld te compenseren, gaan we welgeteld één muur behangen. Beetje karig, hoor ik je denken, maar die wand is 7 meter breed en 4 meter hoog en gaat tot aan de schuine nok van de oude boerderij. Het behang bestaat uit een 17de-eeuwse prent van een bos met verborgen dieren, speciaal uitvergroot en geprint voor onze muur. Behangen is niet echt een dagelijkse bezigheid van ons, dus hoe het gaat aflopen met al die dieren en mooie bomen weten we nog niet, maar we focussen ons maar op het beoogde resultaat. Die filosofie houdt ons nu al enkele jaren op de been tijdens de verbouwing. Misschien is stug doorgaan en je vooral focussen op het eindresultaat wel een levenshouding geworden.

maandag, 30 augustus 2021

Bron :
www.ariadneathome.nl


Gerelateerd

Tractortest

Ariadne at Home

We hebben een leuke tuin in Frankrijk. Niet te groot, mooi op het zuiden en met verschillende zones. Een terrasgedeelte bij het huis, een stukje gazon ernaast, een wildgebied geschikt om hutten te bouwen of voor andere kinderactiviteiten en een plekje voor wat fruitbomen

De oude bouwmaterialen hitlijst

Ariadne at Home

Opeens stonden er nog vier muren en een voordeur. Een dik jaar nadat we ons Franse huis kochten, was er van dat droomhuis niet zo veel meer over. Enkele kleine onvoorziene verrassingen én grote uitgaven zoals een nieuwe dakconstructie gaven ons een hele hoop hoofdbrekens en een half huis.

Nieuwe tradities

Ariadne at Home

Kerstdagen in kleine kring. Wel heel gezellig zo met zijn viertjes, maar het doet ons ook terugverlangen naar die drukke, spannende kerstfeesten uit onze kindertijd.