Laatste loodjes
Ze wegen zwaar. We kenden het spreekwoord, maar de werkelijke loodjes voelen we nu echt overal. Zowel fysiek als mentaal. Na vier lange jaren gaat ons Franse avontuur de eindfase in. De wereld en onze kinderen zijn tijdens die jaren een heel stuk veranderd. De metamorfose van onze boerderij ging iets minder voortvarend. Toch is nu het einde in zicht. Na weer een lange klusdag kunnen we elke avond de onvermijdelijke ‘to-dolijst’ voor ‘la touche final’ een beetje afstrepen waardoor die wat meer behapbaar is geworden.
Obstakels
Onze verbouwingstraagheid heeft enkele oorzaken. Verbouwen op afstand en in een ander land. Zo veel mogelijk zelf (willen) doen. Een klein virus-intermezzo met de nodige budgettaire uitdagingen. Dit waren de ‘normale’ obstakels. De andere oorzaak zijn wij zelf. We zijn allebei meer dan gemiddeld perfectionistisch. Goed voor het eindresultaat maar niet handig voor planningen en tijdsschema’s. En we zouden het na al die jaren ook gewoon zonde vinden om nu alles snel af te raffelen. We hebben tig voorbeelden op tv en internet zien voorbijkomen van al lang verhuurde kamers en gîtes terwijl de wc nog moet aangesloten worden. Of de gastheer die het puin nog moet ruimen als de gasten het onaffe terrein komen oprijden. Dat willen we graag vermijden.
‘perfecte’ finish
Maar we hebben nog een goede reden voor een ‘perfecte’ finish. Er komt binnenkort een inspecteur langs. De combinatie van inspecteur én Frans zorgt voor de nodige gezonde stress. Die inspecteur gaat ons huis keuren voor een toeristische beoordeling. De checklist met onderdelen waarop ‘punten’ kunnen gescoord worden blijkt nog langer dan onze klus-lijst, dus daar werden we niet wijzer van. Rustig blijven is de boodschap. Gelukkig is die inspectie wel de perfecte Franse stok achter la porte.
proef-slaap-woon-kookdag
Door deze drukke periode raakte onze eerste proef-slaap-woon-kookdag in de boerderij wat ondergesneeuwd. Want uiteraard was dat het doel van deze jarenlange droom. Verblijven in ons eigen Franse vakantiehuis. De ultieme test. De sfeer voelt goed. De kleuren kloppen. Alle spullen hebben hun plek gevonden. Vinkje.
lange, laatste(?) klusdagen
Een eerste keer slapen was een andere kwestie. We hoorden geluiden die we niet konden thuisbrengen. We zagen allerlei ‘dingetjes’ die we toch nog beter moesten afwerken. We liepen nog maar eens naar beneden om alles te checken. Lichten uit? Piepte die deur altijd al zo? Hoor je die koeien echt zo dichtbij? Kortom, echt ontspannen was het nog niet. De eerste ‘lekkere’ nacht in ons Franse slaapkamer hebben we dus nog te goed. Maar dat zal met deze lange, laatste(?) klusdagen wel in orde komen…
woensdag, 27 juli 2022
