Wat hebben we het afgelopen jaar vaak gedroomd om eindelijk eens een keer te slapen in ons nieuwe Franse vakantiehuis. Het voelde als een verre droom die wat werd verzacht door een hoop foto’s en moodboards, met de mentale belofte van ‘hoe mooi het zou kunnen worden’. Het lijkt er nu op dat het dit najaar eindelijk echt gaat gebeuren, in plaats van virtueel suffen via een computerscherm. Dit stukje van de verbouwing was, hoe verrassend, wederom een lastig obstakel, want ook die slaapkamers zijn er niet zonder slag of stoot gekomen.
In de oude boerderij was er welgeteld één slaapvertrek. Een ruime kamer op de eerste etage met een mooie erker. Opruim-technisch wel handig, zo’n bovenverdieping met één slaapkamer, maar als gezin van vier met twee steeds langer wordende jongens niet heel praktisch. Er moesten dus slaapplekken bijkomen. Geen nood, ruimte zat in de aanpalende schuur, maar dat bleek toch niet zo makkelijk met een meter dikke draagmuur in het midden van het gebouw en een stevige eiken trap op de ‘verkeerde’ plek. De oplossing kwam wat ongelegen, maar bleek ‘letterlijk’ een doorbraak. We kregen vrij onverwacht te horen dat de hele dakconstructie volledig vervangen moest worden. Na de eerste (financiële) shock zagen we ook de mogelijkheden. Zo konden we de vele verrotte balken vervangen door 15 meter lange draagbalken en ontstond er een gigantische open ruimte. Alle oude vloerbalken werden vervangen en we legden 60 m2 nieuwe vloerplaten. Het nieuwe leien dak werd geïsoleerd met isolatiemateriaal van 26 cm dik en na lang puzzelen werden de binnenmuren geplaatst. Twee nieuwe en vooral ruime slaapplekken waren geboren.
Heel praktisch, die moderne materialen, maar al dat nieuwe voelde wel wat vreemd in het oude huis. Dat kon alleen maar goedkomen met een stevige portie oude bouwmaterialen ter compensatie. Zo hebben we in de nieuwe kamers oude eiken vloeren gelegd en vonden we antieke tuindeuren die een prachtig hoofdeinde vormen voor één van de bedden. In de kinderkamer komt een bulletproof metalen stapelbed en een honderd jaar oude trap, gevonden op internet, leidt je nu naar de bovenverdieping. En om de nieuwe ‘slaapvleugel’ af te bakenen, kreeg de dikke draagmuur een zachte houten aankleding. Alsof je een andere wereld betreedt. Een cocon waar rust heerst en waar je goed ingepakt tegen de elementen lekker kan ontspannen. Maar voor nu zijn we al blij om er gewoon een nachtje te slapen. Om dan ongetwijfeld de hele nacht samen rond te kijken en op te lijsten wat er nog allemaal moet gebeuren… Bonne nuit!
06-09-2021
