Echte winters
Februari is altijd de koudste maand. Echt bitterkoud. Dat wisten de buren ons al enkele jaren te vertellen. Meteen zeiden ze erbij dat winters zoals ‘vroeger’ niet meer bestaan. En op zich vonden ze dat wel prettig. Geen gedoe met de post en de boodschappen. Niet elke dag het pad naar de brievenbus en de houtstapel schoonhouden. Sommige aspecten van die opwarming van de aarde vonden ze zo slecht nog niet. Een grapje uiteraard, maar toch proefde je een zekere teleurstelling. Vroeger waren zelfs de winters beter, zeg maar. Ook de dakdekkers reageerden wat meewarig toen we ze vroegen om sneeuwhaken op het nieuwe leiendak te plaatsen. Deze breken de sneeuwlading zodat de mooie, zinken dakgoten niet bezwijken onder de sneeuwmassa. Zou je daar wel geld aan geven, was hun antwoord. Want echte sneeuw komt toch niet meer.
Heel veel sneeuw
Tot nu. Onverwacht was die sneeuw niet. De hoeveelheid wel. Elke dag viel er een beetje of een hoop bij. Tot het een enorm pak was. Hoeveelheden die wij niet gewend zijn, behalve dan van een lang vergeten skivakantie.
Sneeuwwegen
Met zoveel sneeuwval zou je denken dat er volop gestrooid wordt op de weg, maar daar doen ze hier niet aan. Dat heeft ook weinig zin als het blijft sneeuwen en ijzelen. De oplossing zijn de boerburen. Elke boer heeft een stuk van de weg of het dorp onder zijn hoede en elke dag schuiven ze met hun tractoren de sneeuw opzij zodat de weg vrij blijft. Het boerenwerk en de postbode kunnen zo door blijven gaan. Het gevolg van al dat sneeuwschuiven is wel dat er een stevige sneeuwmuur ontstaat naast de weg, en voor de ingang van je huis, je auto of poort naar de tuin. De dag begint dus met de sneeuwschep zodat we toch de broodnodige boodschappen kunnen halen. Onze buren hebben dat na een week scheppen opgegeven. Ze blijven binnen. Wekenlang. We begrijpen nu ook waarom iedereen hier twee of meer gigantische vriezers heeft: om die voorhistorische barre winters door te komen. Wij moeten gewoon de weg op. Aanvankelijk wat onwennig, maar na enkele dagen vliegen we ook vlot over prachtige sneeuwwegen naar de bakker. Uiteraard op winterbanden, want die zijn nu ook echt verplicht in ons winters departement. Geen overbodige luxe.
Ski weer
Leuke bijkomstigheid van al dat witte goud is de langverwachte opening van de skigebieden in onze streek. Ze mogen eindelijk weer mensen ontvangen na een coronajaar en enkele winters zonder sneeuw. Het is de ideale daguitstap met als afsluiter een lekker warm drankje bij onze eigen hete houtkachel. Die verloren gewaande ‘echte’ winter bestaat gelukkig nog. Nog een houtblokje erbij…?
dinsdag, 8 februari 2022
