We zijn best wel trots op onze nieuwe plattelands-badkamer. Niet al te groot, maar we hebben er stiekem een heleboel ‘wereldse’ luxe ingepropt. Vanuit elke windrichting is er wel iets aangewaaid om de 8m² te vullen. Een dubbele wasbak op een antiek Oost-Europees tafeltje, witte handgemaakte Marokkaanse tegels aan de muur, degelijke Duitse kranen en een ruime inloopdouche ‘à l’Italienne’.
Het meest bijzondere aan onze badderruimte is echter niet waar we de spullen vandaan hebben, maar de plek waar we ze gebouwd hebben. Onze nieuwe badkamer staat namelijk in de koelkast. Een soort kille kelder die je via een piepklein deurtje in de woonkamer betrad om 1 meter lager uit te komen in een andere wereld. Een donkere grot met een vochtige zandvloer en daarin een gigantisch wijnrek, de houten voorraadbak voor de aardappelen, tientallen weckpotten en een verloren nachtspiegel. Het was duidelijk de oude ‘koelkast’ van de 19e-eeuwse boerderij. Naast het wijnrek was een smal, stenen trapje met een doorgang naar een verborgen hok waarin een zielige oude toiletpot stond. Hoge nood moest je duidelijk niet hebben in dit huis. Daarvoor lag het toilet wel erg ver weg…
Boven deze ‘koeling’ was er ook nog een rommel/hooizolder die op instorten stond. Een beetje inbeeldingsvermogen was dus wel nodig om hier een lichte en aangename 21e-eeuwse badkamer van te maken.
Toch hebben we tijdens onze zoektocht naar een leuk boerenhuis erger gezien. En met erger bedoelen we dan eigenlijk ‘niks gezien’. Een heleboel oude boerderijen hadden vaak helemaal geen badkamer of toilet. Dat was dus een klassiek gevalletje van dagelijks met de emmer de tuin in lopen en op zaterdag met zijn allen de tobbe in. We zijn redelijk romantisch ingesteld, maar dat ging ons wat ver.
En dus begonnen we aan de grootste metamorfose van onze Franse verbouwing. Van klamme koelkast naar ‘salle de bain’. Het plafond werd gesloopt en vernieuwd, de vloer werd meer dan een meter opgehoogd, de gebarsten stenen muren werden hersteld en geïsoleerd. Om dan eindelijk met de eigenlijke inrichting van de badkamer te beginnen. Die is nu zo goed als klaar en het resultaat mag er zijn. Zelfs van de Franse werklui kregen we complimenten. Maar die weten ook waar we vandaan kwamen met de badkamer.
Toen we onze nieuwe ‘SDB’ trots toonden aan de buurvrouw vond ze het wel mooi, maar ze had het vooral over haar herinnering aan het oude, verstopte toilet van de vorige buurtjes. Dat had zo’n indruk achtergelaten. We hadden eerlijk gezegd gehoopt op een andere reactie, maar sommige ‘mooie’ herinneringen moet je gewoon koesteren…
24-06-2021
