Een loopje met kerst
Kerst is traditie. Ook in ons gezin. De laatste jaren gaan de kerstdagen volgens een vast scenario, op de kleine viruspauze van afgelopen jaar na. Kerstavond vieren we steevast bij onze familie in België. Uitgebreid tafelen, verhalen ophalen én momenten inhalen na een lang en druk jaar. Op kerstochtend rijden we dan rustig op lege snelwegen naar ons huis in Frankrijk. Iedereen behalve de chauffeur van dienst slaapt wat bij. Zo tegen het eind van de middag nemen we een broodnodige pauze op een vaste, favoriete stek. De hamburgers en frietjes die we daar langs de autoroute wegwerken, zijn ondertussen ook een nieuwe kersttraditie. Ze smaken net zo lekker als de oesters en champagne van de avond ervoor.
Promotion de vin
De eerste dagen in onze boerderij staan vaak in het teken van collectief bijkomen, het huis opwarmen, een kerstboom zoeken en kijken of er nog iets te klussen valt. Wat altijd wel het geval is… Een andere constante is naar de ‘grote’ supermarkt gaan om een bescheiden berg eindejaarseten te kopen. Lekkere hapjes, veel vis- en zeevruchten, te duur feestfruit, maar ook de klassiekers zoals gourmet, oliebollen en uiteraard een paar lekkere flesjes, horen erbij. Het is niet voor niets de periode van de ‘promotion de vin’…
De jaarlijkse Kerstwandeling
Al dat eten in een dikke week tijd heeft ook een nieuw familiefenomeen gecreëerd. De jaarlijkse Kerstwandeling. Ruimte, bossen en bergen in overvloed, dus geen enkele reden om thuis te blijven zitten. En het lichaam vindt die kleine activiteit ook niet erg na alle overvolle dagen. Aanvankelijk gingen de jongens graag mee op pad. Koekjes, drankjes en het zakmes mee. Niks kon ons overkomen. Er viel altijd wel wat te beleven. Een ree in de verte spotten, het ‘enge’ skelet van een oude vos ontdekken, lege kogelhulzen als souvenir… Herinneringen voor een kinder-eeuwigheid.
Wandelen met tieners
Het laatste jaar is de wandelstemming omgeslagen. Alleen al de gedachte aan ‘wandelen’ is zowat het ergste wat de tieners kan overkomen. Er is echt niets erger in een tienerleven dan wandelen… duh. Echt niets ergers, mama… Om de strijd tijdens de feestdagen te vermijden, gaan we nu weer met zijn tweeën op pad. Iedereen blij en eigenlijk ook wel zo rustig in die drukke vakantieweken. Samen bijkletsen of helemaal niks zeggen. Gewoon genieten van de koude winterpracht. Met als bijkomend voordeel dat we een dagje niet hoeven te klussen. Daar knapt een mens echt van op. Voor even dan…
woensdag, 24 november 2021